همانند خودروهای سوپر لوکس امروزی همچون میباخ ۵۷ یک دیواره شیشه ای پشت صندلی های جلو نصب شده است که به صورت اتوماتیک توسط سرنشین عقب کنترل شده و کابین راننده را از کابین لوکس عقب مجرا میکند .

 

 

 

 

 

با مرور صنعت پر فراز و نشیب خودروسازی ، گاه با خودروهایی برخورد می کنیم که یادآور شخصیت ها و دوره های خاصی از تاریخ یک ملت هستند و نگاهی به تاریخچه ی آن ها انسان را به گذشته های نه چندان دوری سوق می دهد ، که یادآوری آن ها خالی از لطف نیست .

 

یکی از این اسطوره ها یک لیموزین سلطنتی ساخت کمپانی کادیلاک می باشد که ۳۴ سال پیش توسط* علم * نخست وزیر وقت به * فرح دیبا *همسر شاه رژیم طاغوت هدیه داده شد .

 

کلاسیکی فوق العاده لوکس و اشرافی که به جمع لیموزین های مطرح گارد شاهنشاهی از جمله * مرسدس بنز ۶۰۰  pullman* پیوست . خودرویی که در شماره به بررسی آن خواهیم پرداخت یک دستگاه کادیلاک *FleetWood  * لیموزین مدل ۱۹۷۶ می باشد که چندین سال پیش در یک مزایده توسط مالک فعلی آن به قیمت ۲۹ میلیون تومان خریداری و به شیراز انتقال پیدا کرده است . اکنون نیز قیمتی بالغ بر ۴۰ میلیون تومان بر روی آن ارزش گذاری شده است .

 

 

لیموزینی با طول ۶۴۰۶ میلیمتر و رنگ مشکی متالیک ضد آتش که همچون نگینی گرانبها می درخشد . مدل FleetWood  برای اولین بار در سال ۱۹۲۷ معرفی و پس از ۹ سری تولید نسل های مختلف آن ، در سال ۱۹۹۹ از رده خارج شد .

 

خودروی پیش روی ما از چهارمین نسل FleetWood   می باشد . کمپانی کادیلاک در سال ۱۹۷۶ حدود ۸۳۴ دستگاه از FleetWood های خود را به صورت لیموزین تولید کرد که به ادعای  مالک خودرو ، تنها ۹۶ دستگاه از آن به صورت *FullOption  * و با این سبک تزئینات عرضه شد و فقط همین یک دستگاه به ایران راه پیدا کرده است .

 

 

در فلسفه طراحی ، خطوط تیز و زاویه دار بدنه به لطف کاپوت طویل جلو و درب کشیده ی صندوق عقب ، همگی مبین وجود یک لیموزین چهار در لوکس با بالاترین جسارت طراحی خودروهای سلطنتی است . کادیلاک هر آنچه در چنته داشت رو کرد تا خودرویی طراحی کند که ترس  دلهره را در دل هر بیننده ای بنشاند . و این امر میسر نشد جز با طراحی خشن جلو پنجره و طرح زاویه دار قسمت عقب به خصوص چراغ های عمودی که دنباله روی طراحی کادیلاک های دهه ی ۶۰ است .

 

 

چراغ های دوبل مستطیلی جلو با ضمیمه ی چراغ راهنمای امتداد یافته روی گلگیر ، سنخیت وافری با دماغه ی جلو دارند که پیش رادیاتور بزرگ و مشبک که با روکش کروم زینت داده شده است ، سردمدار طراحی آن است . سپرآبکاری شده با ضربه گیر های لاستیکی جلوه ی بصری زیبایی را ایجاد کرده است . سمبل زیبای کادیلاک نیز پس از سه دهه ی پر فراز ونشیب همچنان استوار بر روی کاپوت جلو خود نمایی می کند .

 

 

در قسمت عقب همانطور که گفته شد طراحی زاویه دار مجموعه به خصوص چراغ های عمودی کناری به درستی بیانگر اصالت یک خودروی آمریکایی هستند . چراغ های عقب و مجموعه ی سپر به طور پیوسته با روکش کروم مرغوب پوشش داده شده اند که انعکاس نور فوق العاده زیبایی دارند . دو مجموعه چراغ خطی نیز نقش چراغ ترمز و هشدار دهنده ی دنده عقب را بازی می کند . در نمای جانبی آنچه مشهود است طول زیاد خودرو که برای یک لیموزین عادی به نظر می رسد . ت

 

 

ایرهای دور سفید ساخت کمپانی BRIDGESTONE *  * با کد P235/70 R15 * * و رینگ های فولادی با مرکزیت قالپاق مشکی منقش به آرم کادیلاک ، وظیفه ی چسبندگی این لیموزین حدوداً ۳ تنی را بر عهده دارند . زهوارهای روی در و دور شیشه ها در راستای لوکس گرایی و تقابل با رنگ مشکی بدنه ، با روکش کروم آبکاری شده اند . WheelArch  دور گلگیرها ، رکاب های جانبی ، دستگیره ی درها و آینه هایی که نام کادیلاک بر روی آنها حک شده است ، نیز از این قاعده مستثی نیستند . طاقی بلند گلگیرهای عقب همچون خودروهای اشرافی آن روزگار ، قسمتی از چرخ های عقب را استتار کرده است . روکش وینلی نیز سقف و ستون های کناری را در بر میگیرد . پس هیچ شکی نیست که در فرم دهی بدنه برای دستیابی به بهترین معیارهای کارآیی ، طراحی و لوکس گرایی ، بیشترین دقت ممکن صورت پذیرفته است .

 

 

وقتی درFleetWood  را باز کردم با محیطی بسیار لوکس روبرو شدم که اوج شکوه کادیلاک را به رخ می کشد. روکش مشکی چرم طبیعی و چوب های برس خورده ی براق از مرغوب ترین نوع می باشند که هنوز هم بعد از این همه سال طراوت و پایداری خود را حفظ کرده اند . نکته درخور توجه در مورد این خودور اینکه به جز تایرها که در اثر پوسیدگی به علت نگهداری نامناسب در زمان بیش از ۲۳ ساله ی مصادره مجبور به تعویض آن ها شده اند دربقیه موارد تمامی قطعات داخلی ، خارجی و فنی به صورت فابریک و دست نخورده باقی مانده اند . در فضاسازی اتاق ، استراتژی زیبایی در عین سادگی مد نظر قرار گرفته است . داشبورد تخت و ساده با روکش چرم و نواری از چوب زیبا سازی شده است .

 

 

فرمان سه شاخه ی خوش دست و تمام هیدورلیک که از نوع تلسکوپی می باشد با قاب مرکز ی چوبی که نقش شاسی بوق را بازی می کند ، جلوه ای خاص دارد . نشان دهنده ی کیلومتر شماربه صورت خطی تا رقم *۱۶۰ مایل * یا همان * ۲۵۷ کیلومتر* شماره گذاری شده است که برای خودرویی با این جسه و سبک ، اغراق آمیز و به دور از ذهن به نظر می رسد ! اما آنچه بسیار جالب به نظر می رسد ، رقم ثبت شده ی کیلومتر شمار است که تا زمان آزمایش کارکردی کمتر از ۲۶ هزار کیلومتر را برای خودرویی با این قدمت نشان می دهد .

 

 

دو سری نشان دهنده خطی بالای داشبور و زیر صفحه کیلومتر نصب شده است ، که وظیفه ی نمایش آمپرها و هشدار دهنده ها را بر عهده دارند . گیربکس FleetWood  ازنوع سه دنده HYDRAMATIC * *  می باشد که ضریب دنده های بسیار مناسبی دارد . اهرم تعویض دنده به پشت فرمان انتقال پیدا کرده است و همین امر سبب شده صندلی های جلو به صورت یک تکه در آیند که با قرار ندادن کنسول مرکزی ، ظرفیت ۳ سرنشین با فضای مناسب را دارا می باشد . رادیوی فابریک AM/FM  با بلندگوهای استریو و امکان تنظیم و کنترل آن از کابین عقب ، یکی دیگر از نکات لذت بخش داخلیست .

 

 

همانند خودروهای سوپر لوکس امروزی همچون میباخ ۵۷ یک دیواره شیشه ای پشت صندلی های جلو نصب شده است که به صورت اتوماتیک توسط سرنشین عقب کنترل شده و کابین راننده را از کابین لوکس عقب مجرا میکند .

 

 

به قسمت تشریفاتی عقب میرویم. فضای پای بیش از یک متری عقب از خصیصه های این کلاس لیموزین است . صندلی های مبل مانند عقب که با کمک کنسول تاشو از یکدیگر مجزا می شوند از لذت بخش ترین بخشهای این کادیلاک است . این مبل های فوق العاده زیبا و مجلل که با روکش مخمل اعلاء پوشیده شده اند ، آسایش و راحتی را در بالاترین سطح به معرض نمایش می گذارد. اما در این بین نباید نقش موءثر سیستم تعلیق که شامل فنرهای مارپیچ ارتجاعی و میله متعادل کننده است را نادیده گرفت .